فراوانی پنومونی بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: پنومونی بیمارستانی بعد از عفونت ادراری، دومین عفونت بیمارستانی است. این عفونت در بخش مراقبت های ویژه، شایع ترین عفونت بیمارستانی می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی عوامل زمینه ساز پنومونی بیمارستانی در بخش های مراقبت ویژه (intensive care unit یا icu) در دانشگاه علوم پزشکی همدان بود. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، 353 بیمار بستری در بخش های icu بیمارستان های بعثت و اکباتان شهر همدان بررسی شدند. در صورت ابتلا به پنومونی بیمارستانی متغیرهای اتصال به ونتیلاتور، مدت زمان اتصال به ونتیلاتور تا بروز پنومونی و فاصله ی زمانی بین بستری در icu تا بروز پنومونی برای بیماران ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون 2 χ و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته ها: 36 نفر (2/10 درصد) از بیماران بستری شده در icu به پنومونی بیمارستانی مبتلا گردیدند. میانگین سنی جامعه ی مورد مطالعه 9/21 ± 2/51 سال بود. 5/44 درصد از مبتلایان به پنومونی بیمارستانی در فاصله ی زمانی 5-2 روز پس از بستری در icu به این عفونت مبتلا شده و 24 بیمار (5/66 درصد) بعد از اتصال به دستگاه ونتیلاتور مبتلا به پنومونی نوع ventilator associated pneumonia (vap) شده بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه توجه بیشتر به بیمارانی که در معرض ابتلا به عفونت بیمارستانی هستند، ضروری است. همچنین توصیه می شود از انجام هر گونه مداخلات غیر ضروری در بیماران بخش های icu اجتناب شود. به علاوه در صورت نیاز به تهویه ی مکانیکی، مراقبت و رعایت بهداشت وسایل آن برای کاهش بروز پنومونی الزامی است.